وبلاگ پزشکی

پخش آنلاین :

https://health98.ir/wp-content/uploads/2020/02/جلوگیری-از-کرونا.mp4

 

ارسال برای دوستان در تلگرام

ارسال برای دوستان در واتساپ

 

 

 

 

آلوئه ورا طی سالیان اخیر به یکی از اجزا کلیدی در آبمیوه ها، مکمل های گیاهی و نوشیدنی های رژیمی برای کمک به کاهش وزن تبدیل شده است. در ادامه با فواید و عوارض جانبی آلوئه ورا برای کاهش وزن و همچنین چگونگی استفاده از آن بیشتر آشنا می شویم.

فواید بالقوه آلوئه ورا

آلوئه ورا به دو روش ممکن است به کاهش وزن کمک کند.

ممکن است سوخت و ساز بدن را تقویت کند

برخی پژوهش ها نشان داده اند که آلوئه ورا می تواند سوخت و ساز بدن را تقویت کرده و میزان کالری هایی که بدن طی روز می سوزاند تا به کاهش وزن کمک کند را افزایش دهد.

یک مطالعه با حضور سوژه های حیوانی نشان داد که استفاده از ژل آلوئه ورا خشک شده در یک رژیم غذایی پر چربی به کاهش انباشت چربی در بدن موش ها از طریق افزایش کالری سوزی کمک کرده است.

در مطالعه ای دیگر نیز مشخص شد که استفاده از آلوئه ورا بر سوخت و ساز چربی و قند در بدن تاثیرگذار بوده و همچنین از انباشت چربی شکم پیشگیری کرده است.

با این وجود، همچنان به پژوهش های بیشتری برای نتیجه گیری قطعی درباره فواید سلامت مشابه در انسان نیاز است.

ممکن است به کنترل قند خون کمک کند

آلوئه ورا ممکن است به کنترل قند خون کمک کند که ممکن است به افزایش کاهش وزن کمک کند.

در یک مطالعه مصرف کپسول های حاوی ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلی گرم آلوئه ورا دو بار در روز به میزان قابل توجهی سطوح قند خون در ۷۲ شرکت کننده مبتلا به پیش دیابت را کاهش داد.

در مطالعه ای دیگر با حضور ۱۳۶ نفر نیز مشخص شد که مصرف کمپلکس ژل آلوئه ورا برای هشت هفته به کاهش وزن و چربی بدن کمک کرده است و همچنین توانایی بدن برای استفاده از انسولین، هورمونی دخیل در کنترل قند خون، را بهبود بخشیده است.

بهبود کنترل قند خون می تواند به پیشگیری از افزایش و افت ناگهانی در سطوح قند خون کمک کند که می تواند از علائمی مانند افزایش هوس های غذایی و احساس گرسنگی پیشگیری کند.

عوارض جانبی

مصرف آلوئه ورا ممکن است با برخی عوارض جانبی نیز همراه باشد.

برخی از شایع‌ترین عوارض جانبی مصرف آلوئه ورا شامل مشکلات گوارشی مانند اسهال و کرامپ های معده هستند.

در شرایطی که آلوئه ورا می تواند به عنوان یک مسهل برای کمک به اجابت مزاج منظم عمل کند، مصرف بیش از حد آن می تواند خطر عوارض جانبی مانند کم آبی بدن و بی تعادلی های الکترولیتی را افزایش دهد.

ذکر این نکته اهمیت دارد در شرایطی که آثار مسهل آلوئه ورا ممکن است احتباس آب در بدن را کاهش داده و به کاهش وزن آبی بدن کمک کند اما این شرایط موقتی بوده و یک راهبرد کاهش وزن پایدار نیست.

افزون بر این، آلوئه ورا ممکن است سطح جذب برخی داروها را کاهش دهد، از این رو، پیش از مصرف آن و در صورت ابتلا به هر نوع بیماری زمینه ای یا اگر دارو مصرف می کنید، ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.

همچنین، نگرانی هایی درباره آثار سرطان‌زای آلوئین (Aloin)، ترکیبی در عصاره برگ آلوئه ورا وجود دارد.

با این وجود، بیشتر آلوئین طی فرایند پردازش از بین می رود، از این رو، مشخص نیست محصولات تجاری آلوئه ورا ممکن است مضر باشند یا خیر.

افزون بر این، پرهیز از مصرف ژل ها و محصولات پوست آلوئه ورا اهمیت دارد زیرا آنها ممکن است حاوی مواد و افزودنی های غیر خوراکی باشند.

در نهایت، محصولات حاوی لاتکس آلوئه ورا، ماده ای که در برگ های گیاه آلوئه ورا وجود دارد، به واسطه نگرانی های ایمنی توسط سازمان غذا و داروی آمریکا ممنوع شده است.

چگونه از آلوئه ورا استفاده کنیم؟  

برگ های آلوئه ورا از سه بخش اصلی شامل پوست، لاتکس و ژل تشکیل شده اند.

مصرف ژل آلوئه ورا بی خطر است و می تواند با برش زدن برگ این گیاه و کمک یک قاشق یا چاقو به این ژل دسترسی داشت.

ژل را برای پاکسازی هر گونه آلودگی و باقیمانده لاتکس که می تواند طعمی تلخ به ژل بدهد، به خوبی بشویید.

شما می توانید ژل آلوئه ورا را به اسموتی ها، شیک ها، سوپ ها، و آبمیوه ها اضافه کنید تا فواید سلامت آنها را هرچه بیشتر افزایش دهید.

همچنین، شما می توانید پوست برگ آلوئه ورا را به سالادها و غذاهای تفت دادنی اضافه کرده و مصرف کنید.

پس از برش زدن و شستن پوست، شما می توانید برای ۱۰ تا ۳۰ دقیقه آنها را در آب غوطه‌ور کنید تا نرم شده و سپس به دستورالعمل خود اضافه کنید.

 

ویتامین B6 به گروه ویتامین های محلول در آب تعلق دارد. ویتامین های محلول در آب نمی توانند در بدن ذخیره شوند و بدن آنها را از طریق ادرار دفع می کند، بر همین اساس دریافت منظم آنها از رژیم غذایی اهمیت دارد.

گوشت و ماهی از منابع خوب برای ویتامین B6 هستند. افزون بر این، مواد غذایی نشاسته ای، مانند سیب زمینی و برخی میوه ها نیز حاوی این ماده مغذی هستند. این ویتامین که به نام پیریدوکسین نیز شناخته می شود به صورت مکمل نیز در دسترس است.

کمبود ویتامین B6 با برخی مشکلات سلامت مانند کم خونی، راش های پوستی خارش‌دار، پوسته پوسته شدن لب ها، ترک خوردگی اطراف دهان، و تورم زبان پیوند خورده است. افزون بر این، کمبود این ماده مغذی ممکن است با افسردگی، سردرگمی، و نقص در عملکرد سیستم ایمنی مرتبط باشد.

عملکردهای ویتامین B6 در بدن

مصرف ویتامین B6 در دوزهای توصیه شده موجب آثار مثبتی در بدن می شود که از جمله مهم‌ترین آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

ویتامین های B می توانند با کاهش سطوح هموسیستئین خطر بیماری قلبی را کاهش دهند. هموسیستئین یک اسید آمینه در خون است که اگر به مقدار کافی مورد استفاده بدن قرار نگیرد و مقدار آن در خون بالا باشد  از راه های مختلف به عروق آسیب می رساند. در صورت دریافت این ویتامین به میزان کافی از رژیم غذایی دیگر نیازی به مصرف مکمل نخواهد بود و تاثیری نیز در کاهش خطر بیماری قلبی ندارد.

از سوی دیگر، افراد مبتلا به کمبود ویتامین B6 ممکن است با افزایش خطر برخی انواع سرطان مرتبط با دستگاه گوارش، از جمله سرطان کولورکتال مواجه باشند. مطالعه ای که در نشریه World Journal of Gastroenterology منتشر شد ارتباط بین کمبود ویتامین B6 و این سرطان را نشان داد.

همچنین، مشخص شده است حافظه افرادی که دارای سطوح سالم از ویتامین B6 در خون خود هستند از عملکرد بهتری برخوردار است. با این وجود، مصرف مکمل این ویتامین توسط افراد مبتلا به زوال عقل بهبود در عملکرد شناختی را نشان نداده است.

افزون بر این، برخی مطالعات احتمال تاثیر ویتامین B6 بر سندرم پیش از قاعدگی را نشان داده اند. مصرف مکمل این ویتامین ممکن است به کاهش علائم این سندرم مانند نوسانات خلقی، تحریک پذیری و کمبود تمرکز کمک کند.

مصرف مکمل ویتامین B6 زیر نظر پزشک برای کاهش حالت تهوع و استفراغ در اوایل بارداری نیز توصیه شده است.

مصرف بیش از حد ویتامین B6

به طور کلی، احتمال وقوع اوردوز یا بیش‌مصرفی ویتامین B6 که می تواند به مسمومیت منجر شود، بسیار کم است. از آنجایی که این یک ویتامین محلول در آب است و از طریق ادرار دفع می شود، رسیدن به چنان تراکم بالایی در بدن که به مسمویت منجر شود، در صورت عدم مصرف مکمل های غذایی دشوار است. با این وجود، مصرف بی رویه مکمل ها می تواند به این شرایط منجر شود.

این یک مشکل سلامت جدی است که می تواند به سیستم عصبی آسیب رسانده و کنترل حرکات بدن را دشوار سازد. همچنین، این شرایط ممکن است موجب واکنش های پوستی، حساسیت بیش از حد به نور خورشید، حالت تهوع، و سوزش سردل منجر شود. از این رو، مصرف مکمل زیر نظر یک متخصص پزشکی توصیه شده است.

تداخلات دارویی

مکمل های حاوی ویتامین B6 ممکن است با برخی داروها تداخل ایجاد کنند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

برخی آنتی بیوتیک ها مانند سیکلوسرین که برای درمان سل استفاده می شود. این تداخل می تواند تشنج را تشدید کرده و به سلول های عصبی آسیب برساند.

داروهایی که برای درمان صرع استفاده می شوند می توانند سطوح این ویتامین را کاهش دهند.

مصرف تئوفیلین که برای درمان آسم استفاده می شود ممکن است سطوح ویتامین B6 را کاهش داده و موجب تشنج شود.

نیاز بدن به ویتامین B6

جدا از توصیه های ارائه شده توسط سازمان بهداشت جهانی برای مصرف ویتامین B6 در شرایط عادی، در برخی موارد ممکن است به مصرف میزان بیشتر از این ماده مغذی نیاز باشد. به عنوان مثال، افرادی که رژیم های غذایی با محتوای پروتئین زیاد را مصرف می کنند ممکن است به مصرف میزان بیشتری از ویتامین B6 نیاز داشته باشند زیرا این ماده مغذی در تجزیه پروتئین نقش دارد. افزون بر این، زمانی که فرد با سطوح کنترل نشده گلوکز مواجه است ممکن است به مصرف ویتامین B6 بیشتر نیاز باشد. در نهایت، نظارت بر میزان مصرف این ماده مغذی در زمان ابتلا به کم خونی اهمیت دارد.

 

ویتامین B6 عملکردهای مختلفی در بدن دارد. در شرایط عادی، شما معمولا می توانید به میزان کافی این ویتامین را از رژیم غذایی خود دریافت کنید. با این وجود، ممکن است مواردی وجود داشته باشند که فرد به مصرف مکمل ها برای تامین این ویتامین به میزان کافی نیاز داشته باشد تا از بروز کمبود یا ابتلا به بیماری پیشگیری شود.

البته نباید در مصرف مکمل ها زیاده‌روی کرد زیرا ممکن است با بروز برخی عوارض جانبی همراه باشد. همانند هر مکمل دیگری، پیش از مصرف مکمل های حاوی ویتامین B6 باید با پزشک خود در این زمینه مشورت کنید. در صورت مواجهه با عوارض جانبی، مانند حالت تهوع، مصرف مکمل را بلافاصله متوقف کنید.

 

سلولیت چربی طبیعی و کاملا نرمال زیر پوست است که به علت اینکه روی بافت همبند فشرده می‌شود، به صورت برآمده و فرورفته جلوه می‌کند و باعث می‌شود پوستِ روی آن ناهموار به نظر برسد. افراد چاق و لاغر همگی سلولیت دارند و خانم‌ها بیشتر از مرد‌ها سلولیت دارند. عوامل دیگری که می‌توانند سلولیت ایجاد کنند شامل موارد زیر می‌شوند:

تغذیه نادرست رژیم‌های لاغری نادرست کُندی سوخت و ساز عدم تحرک بدنی تغییرات هورمونی دهیدراته شدن بدن چربی زیاد بدن ضخامت و رنگ پوست

 

 

سلولیت در پوست‌های تیره‌تر کمتر خودنمایی می‌کند؛ بنابراین اگر شما پوستی روشن داشته باشید شاید بتوانید با برنزه کردن تا حدودی از جلوه‌ی این سلولیت‌ها کم کنید. راه‌های دیگری هم برای خلاص شدن از سلولیت‌های سرسخت وجود دارد که بعضی از آن‌ها بهتر از بقیه جواب می‌دهند.

دستگاه لاغری کرایولیپولیسیس برای درمان سلولیت

در این شیوه‌ی غیرتهاجمی لاغری، سلول‌های چربی فریز شده و نابود می‌شوند. وقتی سلول‌های چربی نابود شدند، بدن شما به طور طبیعی آن‌ها را دفع می‌کند. این درمان معمولا برای فُرم دادن بدن استفاده می‌شود، اما از بین بردن چربی‌ها نیز می‌تواند وضعیت سلولیت‌های‌تان را بهتر کند. کرایولیپولیسیس به سه جلسه یا ۳ تا ۴ ماه درمان نیاز دارد تا نتیجه حاصل شود.

درمان با لیزر که به آن رادیوفرکانسی نیز گفته می‌شود درمان موثری برای سلولیت است. درمان سلولیت با لیزر معمولا ترکیبی از ماساژ، لیپوساکشن و یا لایت تراپی است. در این شیوه، چربی‌ها به صورت مایع درمی‌آیند، بافت همبند برش می‌خورد تا چین و چروک‌ها رفع شوند، تولید کلاژن افزایش می‌یابد و پوست سفت می‌شود، جریان خون افزایش می‌یابد و احتباس آب در بافت‌ها کمتر می‌شود. انتظار می‌رود در لیزردرمانی سلولیت، نتایج دست کم تا ۶ ماه باقی بمانند. اثرگذاری این نوع درمان به فاکتور‌هایی مثل تغذیه، عوامل ارثی، عملکرد متابولیسمی و توازن هورمونی نیز بستگی دارد.

ماساژ اندرمولوژی برای درمان سلولیت

بیشتر روش‌های درمان سلولیت بر پایه‌ی این ایده هستند که با افزایش جریان خون و کاهش تجمع مایعات، سلولیت درمان شود و در نتیجه نواحی باسن و ران، ظاهر زیباتری پیدا کند. ماساژ نیز یکی از تکنیک‌هایی است که جریان خون را در ناحیه‌ی مورد نظر افزایش می‌دهد.

اندرمولوژی یا لیپوماساژ نوعی خاص از ماساژ مکانیکی است. اندرمولوژی نوعی ماساژ عمقی بافت است که توسط یک ماشین که دارای دو رول همراه با مکش ملایم است انجام می‌شود و در سطح بافت باعث کشش چربی و حرکت ماساژوار رول‌ها روی آن می‌شود و به طور‌عمقی بافت را تحت تاثیر قرارمی‌دهد. اندرمولوژی اولین درمان سلولیت است که توسط FDA پذیرفته شده و باعث کاهش حجم سلولیت می‌شود.

افرادی‌که این عمل را انجام می‌دهند اندرمولوژیست نام دارند و فقط یک شخص دوره دیده قادر به انجام آن است. در‌طی زمانی‌که چنین بافتی همراه با مکش دستگاه تحت تاثیر حرکت رول‌ها قرارمی‌گیرد، بافت همبند تحت کشش قرار‌گرفته و باعث کاهش حجم سلولیت می‌شود. این درمان نه تنها بافت سلولیت را کاهش می‌دهد بلکه باعث کاهش سایز بدن نیز می‌گردد. از‌طرفی موجب بهبود خون رسانی به بافت، کاهش اسپاسم عضلات و بهبود عملکرد آن‌ها نیز می‌شود. هدف اصلی اندرمولوژی کاهش سلولیت و بهبود آن است. به طوری‌که دیگر نمای پوست پرتقالی ناشی از سلولیت در سطح بدن دیده نشود. در تکنیک اندرمولوژی پوست نه تن‌ها لیفت می‌شود بلکه رول‌ها باعث کاهش سلولیت می‌شوند.

امروزه دو‌نوع اندرمولوژی در دنیا مطرح است. لیپوماساژ و لیفت‌ماساژ؛ در لیپو‌ماساژ چربی هدف اصلی است و توسط رول‌ها ماساژ داده شده و در‌نتیجه کاهش بافت‌چربی رخ می‌دهد. در تکنیک لیفت ماساژ، پوست نمای صاف‌تر و جوان تری پیدا می‌کند.

رفع سلولیت با عضله سازی و چربی سوزی

 

افراد با هر فرم بدنی و سایزی می‌توانند سلولیت داشته باشند، اما اگر شما اضافه وزن دارید، موثرترین روش درمان سلولیت این است که وزن اضافی‌تان را از بین ببرید و بدن‌تان را قوی کنید. کمتر بخورید و بیشتر ورزش هوازی و قدرتی انجام دهید. تمرین با وزنه دست کم دو بار در هفته بسیار عالی است. روی پاها، باسن و کمرتان تمرکز کنید. عضلات قوی و تفکیک شده‌ای که زیر لایه‌ای از چربی پنهان شده‌اند، خودشان را نشان می‌دهند و پوستی یکدست‌تر با ظاهری زیباتر خواهید داشت.

درمان سلولیت با سابسیژن

این شیوه‌ی کمتر تهاجمی نیز می‌تواند سلولیت را تا حدودی درمان کند. نتایج درمان سلولیت با سابسیژن می‌توانند تا دو سال باقی بمانند. سابسیژن روشی برای آزاد کردن بافت‌های همبند سفت یا بافت‌های فیبروتیک است. بافت همبند اسکار‌ها را به بافت‌های زیرین متصل می‌کند. در این روش ناحیه‌ی تزریق بی‌حس شده و سوزن مخصوصی از طریق سوراخ کردن سطح پوست وارد آن می‌شود. با استفاده از لبه تیز این سوزن، رشته‌های فیبروتیک پاره می‌شوند. سپس پوست برای ترمیم زخم‌های ایجاد شده، شروع به تولید کلاژن می‌کند. به این ترتیب با افزایش تولید کلاژن و آزادسازی رشته‌های فیبروتیک، ظاهر اسکار‌ها بهبود می‌یابد.

سابسیژن چه کاربرد‌های دیگری دارد؟

اسکار‌های وسیع فرورفته (در اثر آکنه، آبله مرغان، تروما یا جراحی) اسکار ناشی از پیوند پوست چین و چروک‌های پوستی سلولیت (فرورفتگی پوست در اثر تجمع چربی)

درمان سلولیت با محصولات موضعی

انواع کرم‌های موجود در بازار ادعا می‌کنند که می‌توانند سلولیت را کاهش بدهند. خیلی از این محصولات رفع سلولیت، عناصری دارند که به تجزیه و متابولیسم چربی کمک می‌کنند، مثلا کافئین، آمینوفیلین و تئوفیلین. سایر محصولات رفع سلولیت نیز حاوی ویتامین‌ها، مواد معدنی و عصاره‌های گیاهی هستند. به طور کلی این محصولات به تنهایی اثرات کمی دارند، اما همراه با سایر روش‌های درمان سلولیت می‌توانند موثر و مفید باشند.

برخی شواهد نشان می‌دهند کرم رتینول می‌تواند به درمان سلولیت کمک کند، اما نتایج ممکن است خیلی خوب نباشند. مصرف کرم رتینول ۰٫۳ درصد دو بار در روز و به مدت ۶ ماه می‌تواند پوست‌تان را ضخیم‌تر کرده و از ظاهر پوست پرتقالی آن کم کند.

درمان‌های سلولیت که باید با احتیاط انجام شوند یا کلا از آن‌ها اجتناب کنید

برخی از پزشکان مواد شیمیایی خاصی به لایه‌ی چربی زیر پوست تزریق می‌کنند تا متابولیسم آن را افزایش داده و سلولیت‌های کمتر به چشم بیایند. این پروسه معمولا مزوتراپی نامیده می‌شود. مواد شیمیایی به کار رفته در این شیوه از رفع سلولیت شامل فسفاتیدیل کولین، آمینوفیلین، هورمون‌ها، عصاره‌های گیاهی، ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌شوند. شواهد اندکی مبنی بر موثر بودن این مواد وجود دارد. بیشتر پزشکان این روش رفع سلولیت را توصیه نمی‌کنند، زیرا خطر عفونت، التهاب، بثورات پوست و تورم پوست وجود دارد.

لیپوساکشن نیز روشی از برداشتن چربی است که معمولا در ناحیه‌ی ران‌ها، باسن و شکم به کار می‌رود، اما در واقع می‌تواند باعث شود گودی به جا مانده از حذف چربی‌ها، از قبل هم بدتر به نظر برسد.

درمان سلولیت با کربوکسی تراپی

 

کربن دی اکسید تراپی که آن را معمولا با نام کربوکسی تراپی می‌شناسند، به بکارگیری CO2 برای اهداف درمانی گفته می‌شود. این تکنیک در سال ۱۹۳۲ در فرانسه ابداع شد. در ابتدا، این تکنیک طی یک عمل جراحی زیرپوستی و با به کارگیری حمام‌های حاوی آب داغ کربنه شده انجام می‌گرفت و یا از کربن دی اکسید اشباع شده با آب، به صورت مستقیم استفاده می‌شد.

این تکنیک برای درمان زخم‌ها و بیماری‌های شریانی به کار گرفته می‌شد. نتایج به دست آمده از درمان‌ها، باعث تشویق محققین برای مطالعات بیشتر شد به طوری که امروزه شاهد گسترش کاربرد‌های درمانی این روش هستیم. با پیدایش تکنولوژی‌های جدید، کاربرد این روش دیگر فقط سطحی نبوده و نفوذ مستقیم CO2 به زیر پوست را نیز در برمی‌گیرد. مطالعات متعددی به بررسی تأثیر درمان با کربوکسی تراپی روی تجمع چربی‌ها (adiposities) پرداختند. این مطالعات کاهش قابل توجه چربی در نواحی محیطی شکم، ران و زانو را گزارش کردند.

درمان سلولیت با اولتراسوند

تکنیکی به نام لیپوساکشن اولتراسونیک یک روش غیرتهاجمی است که چربی‌ها را هدف گرفته و نابود می‌کند. شواهدی وجود ندارد که نشان بدهد اولتراسوند به تنهایی بتواند سلولیت را درمان کند. اما این شیوه درمان سلولیت همراه با سایر روش‌ها می‌تواند از خودنمایی سلولیت‌ها بکاهد.

یک متخصص پوست می‌تواند کمک‌تان کند تصمیم بگیرید چه نوع درمان سلولیت برای‌تان مناسب است؟

قبل از اینکه هر گونه جراحی زیبایی انجام دهید همیشه بهتر است با پزشک‌تان که می‌تواند بهترین نوع درمان را به شما توصیه کند مشورت کنید. نتیجه‌ای که از روش انجام شده می‌گیرید بستگی به مهارت و تجربه‌ی کسی دارد که این درمان را برای‌تان اجرا می‌کند نیز دارد. متخصص پوست در شناخت پوست تبحر دارد و می‌داند زیر پوست شما دقیقا چه چیزی قرار دارد، بنابراین به توصیه‌ی پزشک‌تان گوش دهید و هر سوالی دارید از او بپرسید.

 

در طب سنتی با ترکیب گل و پیاز گیاه سورنجان  داروی ضد نقرس تهیه می می کنند که به معالجه بیماران مبتلا به این بیماری می پردازد.در طب جدید و قدیم هرچند از این گیاه به عنوان ماده ای  اثر بخش یاد کرده اند اما باید در مصرف آن به دلیل ترکیبات سمی احتیاط کرد.

نگاهی به فواید و خواص سورنجان

 

همان طور که گفته شد سورنجان دارای خواص بسیار است که در ادامه به ذکر آن پرداخته ایم.

ترکیبات این گیاه بهترین دارو برای درمان بیماران مبتلا به نقرس است. بوییدن گل سورنجان باعث باز شدن مویرگ های بسته مغز می شود، همچنین با باز کردن مجرای بینی به تسکین سر درد می پردازد. از بهترین خواص سورنجان معالجه سیاتیک برای افراد مبتلا به این بیماری می باشد. ترکیب این گیاه با زعفران و تخم مرغ به کاهش درد استخوان و ورم ها منجر می شود. درمان ورم مفاصل و رفع روماتیسم نقش موثری را ایفا می کند. مصرف این گیاه در دمان یرقان و ورم طحال بسیار مفید می باشد. خوردن ۲ گرم غده سفید سورنجان همراه با زنجبیل، پونه، زیره و شیر تازه به تقویت قوای جنسی منجر می شود. در درمان زخم های کهنه بسیار مفید می باشد.  خوردن ۲ گرم از کوبیده این گیاه به عنوان بادشکن و نیرو بخش قوی در بدن عمل می کند. کلشی سین موجود در این گیاه باعث تقسیم های سلولی می شود. مکانیسمی که در تقسیم سلولی و مرحله میتوز قرار دارد به عنوان ماده ضد سرطان شناخته شده است. محل رویش گیاه سورنجان

گیاه سورنجان در اروپای مرکزی، ایرلند شمالی، انگلستان، شمال آلمان، جنوب لهستان، اوکراین، بلغارستان، ترکیه، شمال اسپانیا، آسیای مرکزی، آلبانی قادر به رشد و پرورش می باشد. رویش این گیاه در ایران در دامنه های البرز، بعضی نواحی جنگلی حاشیه دریای خزر و همچنین در استان های خراسان شمالی، جنوبی و رضوی وجود دارد.

 

عوارضی که مصرف سورنجان به دنبال دارد این گیاه بسیار سمی است که مسمومیت را در بدن با نشانه های درد معده، اسهال، تهوع، استفراغ و در موارد نادر با خونریزی معده و روده نشان می دهد. مصرف طولانی مدت این گیاه باعث بروز بیماری های کبد و کلیه، ریزش مو، التهاب اعصاب محیطی، میوپاتی و آسیب به مغز استخوان می شود. مصرف این گیاه در دوران بارداری ممنوع است و در صورت مصرف ممکن است اختلال و ناهنجاری های جنینی به همراه داشته باشد. مصرف این گیاه برای پدران قبل از عمل لقاح به هیچ وجه توصیه نمی شود. مقداری که مصرف آن باعث مرگ می شود در بزرگسالان ۵ گرم و در کودکان ۱ تا ۱/۵ گرم می باشد. در هنگام بروز مسمومیت شدید به این گیاه بعد از ۳ تا ۶ ساعت فرد دارای  نشانه  هایی نظیر سوزش دهان، سختی بلع و تشنگی می باشد و بعد از گذشت ۱۲ تا ۱۴ ساعت نشانه های تهوع، درد شدید معده، استفراغ، اسهال، اسپاسم مثانه، افت فشار خون، ادرار همراه با خون، اسپاسم، فلج و در فرد پدیدار می شود که در نهایت به خفگی و مرگ منجر می شود. برای درمان مسمومیت هایی که از این گیاه اتفاق می افتد باید بعد از شستشوی معده به مصرف غذاهای مسهل، لوله گذاری و در نهایت اکسیژن رسانی اقدام کرد. روش مصرف

سورنجان را می توان به شکل ادویه، تنتور، دمنوش و پماد موضعی برای رفع بیماری های مربوطه مصرف کرد.

 

 

اثر گل، پیاز و دانه سورنجان بر بدن

سورنجان با اثر ضدمیتوزی از راه جنبش کروموزوم ها به خصوص لنفوسیت های فاگوست اثر خود را بر بدن می گذارد. این پدیده با اثر گذاری گل ها بر بدن فرایندهای التهابی و آثار آن را کاهش و از بین می برد.